بیماری سرطان بیضه در داخل کیسه بیضه که کیسه شلی از پوست است که در زیر آلت تناسلی قرار دارند, رخ می دهد. بیضه ها هورمون های جنسی مردانه و اسپرم را برای تولید مثل تولید می کنند.
علائم و نشانه های سرطان بیضه عبارتند از:
– توده یا بزرگی در هر دو بیضه
– احساس سنگینی در کیسه بیضه
– درد مبهم در شکم یا کشاله ران
– جمع شدن ناگهانی مایع در کیسه بیضه
– درد یا ناراحتی در بیضه یا کیسه بیضه
– بزرگ شدن یا حساس شدن سینه ها
– کمر درد
چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟
در صورت مشاهده هر گونه درد, تورم یا توده در ناحیه بیضه یا کشاله ران فورا به پزشک مراجعه کنید، بخصوص اگر این علائم و نشانه ها بیش از دو هفته طول بکشد.
علل سرطان بیضه
مشخص نیست در بیشتر موارد چه چیزی باعث سرطان بیضه می شود. اما هنگامی سرطان بیضه ایجاد می شود که سلول های سالم در بیضه دچار تغییر شوند. سلول های سالم به روشی منظم رشد نموده و تقسیم می شود تا بدن شما عملکرد طبیعی خود را حفظ کند . اما گاهی اوقات برخی از سلول ها دچار ناهنجاری هایی می شوند که باعث می شود این رشد از کنترل خارج شود در نتیجه سلول های سرطانی به تقسیم خود ادامه می دهند حتی زمانی که سلول های جدید مورد نیاز نیست و سلول‌های تجمع یافته توده ای را در بیضه تشکیل می دهند.
تقریباً همه سرطان های بیضه از سلول های زایا (سلول هایی در بیضه که اسپرم نابالغ تولید می کند) شروع می شود. اینکه چه چیزی باعث غیر طبیعی شدن سلول های زایا و تبدیل آنها به سرطان می شود مشخص نیست.
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهند، عبارتند از:
بیضه نزول نکرده ( کریپتورکیدیسم)
بیضه ها در طول رشد جنین در ناحیه شکم تشکیل می شود و معمولاً قبل از تولد به داخل کیسه بیضه فرو می روند. مردانی که بیضه آنها هرگز پایین نیامده است، نسبت به مردانی که بیضه هایشان به طور طبیعی پایین آمده است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان بیضه هستند. حتی اگر بیضه با جراحی به کیسه بیضه منتقل شده باشد، احتمل این خطر همچنان بالا است، با این حال اکثر مردانی که به سرطان بیضه مبتلا می‌شوند ، سابقه بیضه نزول نکرده ندارند.
شرایطی که باعث رشد غیر طبیعی بیضه ها می شود مانند سندروم کلاین فلتر ممکن است خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهد.
– سابقه خانوادگی
اگر در اعضای خانواده کسی سرطان بیضه داشته باشند, ممکن است خطر ابتلا به آن افزایش یابد.
– سن
بطور ممول سرطان بیضه بر نوجوانان و مردان جوان تر، به ویژه در سنین ۱۵ تا ۳۵ سال تاثیر می گذارد ، با این حال ممکن است در هر سنی رخ دهد.
تشخیص بیماری سرطان بیضه
پزشک ممکن است یک توده را در طول یک معاینه فیزیکی بطور معمول تشخیص دهد . اینکه آیا یک توده سرطان بیضه است, پزشک ممکن است توصیه کند:
– سونوگرافی
در آزمایش التراسوند بیضه از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از کیسه بیضه و بیضه ها استفاده می شود.
بیمار در طول سونوگرافی باید به پشت دراز کشیده و پاهای خود را باز کند، سپس پزشک یک ژل شفاف را روی کیسه بیضه ها می ریزد و یک پروب روی کیسه بیضه حرکت می دهد تا تصویر سونوگرفی ایجاد شود.
این روش به پزشک کمک می کند تا ماهیت هر توده بیضه را مانند اینکه آیا توده ها جامد هستند یا پر از مایع تعیین کند . سونوگرافی همچنین برای پزشک مشخص می کند که آیا توده ها در داخل یا خارج بیضه هستند؟
– آزمایشات خون
پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین سطح مارکرهای تومور در خون بیمار تجویز کند.
تومور مارکرها موادی هستند که به طور معمول در خون وجود دارند ، اما سطح این مواد ممکن است در شرایط خاصی از جمله سرطان بیضه افزایش یابد.
وجود تومور مارکر در خون به معنای ابتلا به سرطان نیست اما ممکن است به پزشک شما در تعیین تشخیص سرطان شما کمک کند.
– جراحی برای برداشتن بیضه (ارکیکتومی رادیکال اینگوینال) :
اگر مشخص شود که توده روی بیضه بیمار ممکن است سرطانی باشد جراحی برای برداشتن بیضه ممکن است توصیه شود.
بیضه برداشته شده بیمار برای تعیین اینکه آیا توده سرطانی است ؟ و اگر چنین است از چه نوع سرطانی می باشد را بررسی می کند.
تعیین نوع سرطان
بیضه استخراج شده بیمار برای تعیین نوع سرطان بیضه آنالیز می شود. نوع سرطان بیضه نوع درمان را تعیین می کند . به طور کلی دو نوع سرطان بیضه وجود دارد:
– سمینوما
تومورهای سمینوما در همه گروه های سنی بروز می کنند، اما اگر مردان مسن به سرطان بیضه مبتلا شوند، احتمال ابتلا به سمینوما بیشتر است. به طور کلی سمینوماها به اندازه غیر سمینوماها تهاجمی نیستند.
– غیر سمینوما
تومورهای غیر سمینوما تمایل دارند زودتر ایجاد شوند و به سرعت رشد و گسترش پیدا کنند. انواع مختلفی از تومورهای غیر سمینوما وجود دارد، از جمله کوریوکار سینوما، کارسینوم جنینی، تراتوم و تومور کیسه زرد
مرحله بندی سرطان
هنگامی که پزشک تشخیص سرطان را تایید کرد، مرحله بعدی تعیین وسعت (مرحله) سرطان است. برای تعیین اینکه آیا سرطان به خارج از بیضه گسترش یافته است یا خیر، ممکن است موارد زیر را انجام دهید:
– سی تی اسکن
سی تی اسکن شامل تصاویری از اشعه ایکس از شکم، قفسه سینه و لگن است. پزشک از سی تی اسکن برای بررسی علائم گسترش سرطان استفاده می کند.
– آزمایشات خون
آزمایش های خون برای جستجوی مارکرهای بالای تومور می تواند به پزشک کمک کند تا بفهمد آیا سرطان احتمالاً پس از برداشتن بیضه در بدن شما باقی می ماند یا خیر
پس از انجام این آزمایشات، مرحله سرطان بیضه بیمار تعیین می شود. تعیین مرحله به انتخب بهترین درمان کمک می کند.
درمان سرطان بیضه
– عمل جراحی
عمل های مورد استفاده برای درمان سرطان بیضه عبارتند از:
جراحی برای برداشتن بیضه (ارکیکتومی رادیکال اینگوینال) درمان اولیه تقریباً تمام مراحل و انواع سرطان بیضه است.
برای برداشتن بیضه جراح، برشی در کشاله ران بیمار ایجاد می کند و کل بیضه را از طریق دهانه بیرون می کشد و در صورت تمایل می توان یک بیضه مصنوعی پر از نمک را جای آن قرار می دهد. در مواردی مراحل اولیه، برداشتن بیضه با جراحی ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد.
جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور از طریق یک برش در شکم بیمار انجام می شود. جراح مراقب است که از آسیب رساندن به اعصاب اطراف غدد لنفاوی جلوگیری کند، اما در برخی موارد ممکن است آسیب به اعصاب اجتناب ناپذیر باشد. اعصاب آسیب دیده می تواند باعث مشکل در انزال شوند ، اما مانع از نعوظ نمی شود.
– پرتو درمانی
در پرتو درمانی از پرتوهای پرقدرت وپرانرژی مانند اشعه ایکس برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می کنند. در طول پرتو درمانی، بیمار روی یک تخت قرار می گیرید و یک دستگاه بزرگ در اطراف او حرکت می کند و پرتوهای انرژی را به نقاط دقیق از بدن هدایت می کند.
پرتو درمانی گزینه درمانی است که گاهی در افرادی که به نوع سمینومای سرطان بیضه مبتلا هستند، استفاده می شود. ممکن است پس از جراحی برای برداشتن بیضه، پرتودرمانی توصیه شود.
– شیمی درمانی
در شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی در سراسر بدن حرکت می کنند تا سلول های سرطانی را که ممکن است از تومور اصلی حرکت کرده اند را بکشند.
شیمی درمانی ممکن است تنها درمان مناسبی باشد که ممکن است قبل یا بعد از جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی توصیه شود.