بیماری نقرس ، یک اختلال متابولیک است که با تجمع اسید اوریک در بدن و تشکیل رسوبات (اورات) این ماده در مفاصل و کلیه ها مشخص می شود. علائم مشخصه این بیماری شامل درد و تورم مفاصل است. بدون درمان به موقع، مفاصل آسیب دیده تغییر شکل می دهند و اثر نامطلوب نقرس بر سیستم دفعی باعث اختلال در عملکرد کلیه و تشکیل سنگ کلیه می شود. در بیشتر موارد، اولین مراحل این بیماری با آسیب به مفاصل انگشت شست پا آشکار می شود. درمان نقرس بر اساس از بین بردن التهاب، عادی سازی متابولیسم و تغییر در تغذیه است.
نقرس در حدود 1 درصد از مردان و زنان در سراسر جهان تشخیص داده می شود. در دهه های اخیر، این بیماری به دلیل تغییر گسترده رژیم غذایی در کشورهای توسعه یافته و عوامل خطر برای اختلالات متابولیک شایع تر شده است. مردان مسن در درجه اول در معرض خطر ابتلا به نقرس هستند. پزشکان اشکال مختلفی از سیر بیماری را می شناسند که در علائم و عوارض متفاوت است.
علل ایجاد وضعیت پاتولوژیک مفاصل چیست؟
علل بیماری نقرس در نقض متابولیسم پورین نهفته است و تغذیه در این امر نقش بسزایی دارد. فهرست دلایل شامل موارد زیر است:
– مصرف بیش از حد آبجو و الکل
– مصرف برخی از داروها (آسپرین، دیورتیک های تیازیدی، سیکلوسپورین)
– استفاده از غذاهای با محتوای بالای پورین
– پرخوری منظم
– جراحی و پیوند اعضا
– مسمومیت ناشی از سرب
– دیابت، پسوریازیس، فشار خون بالا، نارسایی کلیه، بیماری عروق کرونر قلب
علائم بیماری نقرس
علائم بیماری نقرس به طور ناگهانی ظاهر می شود. حملات عمدتاً در شب ظاهر می شوند. استرس، فشار بیش از حد عاطفی، کار بیش از حد، ضربه های جزئی، یا مصرف بیش از حد غذاهای پروتئینی می تواند باعث تحریک شود. رژیم غذایی برای نقرس بسیار مهم است. با کمک آن می توانید وضعیت و دوره بیماری را اصلاح کنید.
علائم نقرس عبارتند از:
– سندرم درد شدید
– افزایش درد در عرض 8-12 ساعت
– قرمزی و تورم در ناحیه مفصل آسیب دیده
– هیپرترمی پوست و تب
– تحرک محدود مفصل
طبقه بندی و انواع نقرس
نقرس به دو دسته طبقه بندی می شود. اشکال اولیه و ثانویه ناشی از عوامل مختلفی است. تصویر بالینی متفاوت است. علائم نقرس حاد یا اولیه به طور ناگهانی ظاهر می شوند. سلامت عمومی بدتر می شود، ممکن است لکوسیتوز و تاکی کاردی وجود داشته باشد. حمله نقرس می تواند تا 3 هفته طول بکشد. بدون درمان و در صورت وجود یک فرآیند التهابی برای بیش از 3 ماه، بیماری به مرحله مزمن می رود. در سیستم طبقه بندی، انواع زیر از نقرس متمایز می شود:
– ایدیوپاتیک
– توفو
– مولیبدن
– آهکی
– روماتوئید
– نقرس با علت نامشخص
تفاوت جنسیتی در سیر بیماری
نسبت موارد آسیب شناسی بین مردان و زنان به طور متوسط 1 به 7 است. علائم نقرس در زنان به دلیل سطوح پایین اسید اوریک در خون و سطوح بالاتر استروژن در خون کمتر مشخص می شود. پس از یائسگی، این میزان به سطح مردان نزدیک می شود.
اگر اوایل میانگین سن پاتولوژی 40 سال بود، اکنون از 30 سال شروع می شود. هر ساله تعداد بیماران مبتلا به بیماری نقرسی افزایش می یابد.
چه گروه هایی از افراد مستعد آسیب شناسی روماتیسمی هستند؟
اینکه بیماری نقرس، چه نوع بیماری است، سوال اصلی زمانی است که وضعیت سلامتی در برابر پس زمینه علائم مشخصه بدتر می شود. افراد در معرض خطر افرادی هستند که:
– استعداد ژنتیکی دارند.
– اغلب الکل می نوشند.
– سابقه بیماری های عفونی مکرر
– دچار تغذیه شدید (گرسنگی و پرخوری)
– افرادی که زیاد از از سونا و حمام استفاده می کنند .
خطر نقرس چیست؟
علائم بیماری نقرس در زنان و مردان را نباید نادیده گرفت و تحمل کرد به این امید که درد خود به خود فروکش کند. بدون توجه مناسب به تسکین تشنج، احتمال تخریب مفاصل آسیب دیده زیاد است. به خصوص هنگامی که کریستالیزاسیون قابل لمس تر می شود، درد شدیدتر می شود و آسیب شناسی مزمن می شود. تشخیص نقرس به شما امکان می دهد مرحله بیماری را تعیین کنید و اقدام کنید. در غیر این صورت، ممکن است عوارضی به شکل گسترش آرتریت نقرسی به سایر مفاصل و سنگ کلیه ایجاد شود.
نحوه تشخیص و درمان بیماری نقرس
تظاهر علائم نقرس و درمان بیماری به شدت توسعه آسیب شناسی بستگی دارد. اقدامات تشخیصی با جمع آوری اطلاعات شروع می شود. پزشک وجود بیماری های مزمن، استعداد ژنتیکی، عوامل تحریک کننده، شیوه زندگی و عادات غذایی را تعیین می کند. علائم و درمان نقرس در مردان و زنان مشابه است. مطالعات آزمایشگاهی و ابزاری عبارتند از:
– آزمایش خون عمومی و بیوشیمیایی
– تجزیه و تحلیل کلی ادرار
– گرفتن مایع سینوویال
– تعیین سطح اسید اوریک
– تعیین سطح اورات در سرم
– باکتریولوژی مایع سینوویال
– ام آر آی مفاصل
– سونوگرافی مفاصل
– ام آر آی کلیه ها
– سونوگرافی کلیه ها
هدف درمان
برای بیماری نقرس، بسته به نتایج آزمایشات، درمان توسط روماتولوژیست تجویز می شود. نقرس را نمی توان به طور کامل درمان کرد. با کمک درمان نگهدارنده و رعایت توصیه های پزشکی، کنترل تغذیه، حملات دردناک، می توان شدت و وقوع آنها را متوقف کرد. برای نقرس، دستورالعمل های بالینی مداخلات دارویی و غیر دارویی است. وظیفه اصلی تثبیت سطح اسید اوریک در خون و کاهش میزان رسوبات کریستالی است. به طور مشروط می توان درمان نقرس را به سه مرحله تقسیم کرد:
– تسکین حمله حاد و کاهش سندرم درد
– پیشگیری از توسعه بیماری
– پیشگیری از آسیب شناسی
داروی نقرس بسته به شدت حمله، تعداد مفاصل آسیب دیده و وجود نارسایی کلیه توسط روماتولوژیست تجویز می شود. در درمان دارویی از ترکیبات و غلظت های مختلفی استفاده می شود: کلشی سین، پردنیزون، NSAID ها، کورتیکواستروئیدهای داخل مفصلی، مهارکننده های گزانتین اکسیداز و … درمان نقرس در پاها در مردان و زنان تا حد زیادی به رعایت رژیم غذایی خاص بستگی دارد.
درمان نقرس در خانه شامل اجرای توصیه های پزشکی است: مصرف داروها طبق برنامه تجویز شده و پیروی از رژیم غذایی به طور مداوم.