بیماری دیسفونی یا تغییر صدا یک بیماری بسیار شایع است که تقریباً یک سوم جمعیت را در مقطعی از زندگی تحت تأثیر قرار می دهد. گاهی برای تعریف دیسفونی از اصطلاح محاورهای گرفتگی صدا استفاده میشود. با این حال، دیسفونی نیاز به ارزیابی و تشخیص توسط متخصص دارد.
بیماری دیسفونی چیست و چه انواعی دارد؟
بیماری دیسفونی ، اختلالی است که در آن صدا و گفتار تحت تأثیر قرار می گیرد. برخی از جنبههایی که صدا را تشکیل میدهند مانند لحن، صدا یا تلاش صوتی میتوانند به طور منفی تغییر کنند، به این ترتیب، نارسایی به ارتباطات آسیب می رساند و بر کیفیت زندگی تأثیر منفی می گذارد، زیرا سطوح فردی، اجتماعی و حرفه ای را تحت تأثیر قرار می دهد.
در بیشتر موارد، فرد مبتلا به این مشکل درجاتی از گرفتگی صدا دارد و همچنین در ایجاد صداهایی مانند صدای بلند و تعدیل صدا مشکل آشکاری دارد.
دیسفونی می تواند افراد در هر دو جنس و هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه شیوع آن در زنان بیشتر است. همچنین در معلمان، سالمندان و … بیشتر است.
در نارسایی کودکی، مهارت های ارتباطی کودک می تواند به طور قابل توجهی مختل شود که منجر به مشکلات یادگیری و ناسازگاری در مدرسه و محیط اجتماعی می شود.
دیسفونی ، تعدادی علائم مشخص را نشان می دهد، از جمله:
– صدا تغییر می کند.
– احساس خشکی در گلو
– کشش گردن.
– احساس کمبود هوا
– از دست دادن صدا بصورت پراکنده
– خستگی هنگام صحبت کردن
انواع دیسفونی
علاوه بر تمایز بر اساس سن، انواع مختلفی از دیسفونی را می توان بسته به علل و ویژگی های اصلی آنها مانند دیسفونی حاد، مزمن، ارگانیک، عملکردی، اسپاسمودیک و روان زا یافت.
گرفتگی صدای حاد
این مشکل ، معمولا بین 7 تا 14 روز طول می کشد و معمولاً با درمان علامتی و استراحت صوتی فروکش می کند. معمولاً در بیماران با یا بدون حرفه خطر رخ می دهد. شایع ترین علت ، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است.
گرفتگی صدای مزمن
این بیماری با تکامل بیش از 3 هفته غیر مرتبط با عفونت دستگاه فوقانی ظاهر می شود. می تواند در سطح حرفه ای و اجتماعی بسیار ناتوان کننده باشد.
دیسفونی ارگانیک
این بیماری در اثر تغییر فیزیکی در تارهای صوتی به دلایل مختلف مانند ظاهر ندول ها، پولیپ ها یا دیستونی در حنجره و غیره ایجاد می شود. در بسیاری از موارد علل آن ممکن است بر اساس نارسایی عملکردی باشد که به اندازه کافی درمان نشده است.
اعوجاج در تارهای صوتی می تواند ظاهر گرفتگی صدا و اختلالات قابل توجه گفتار را تعیین کند.
دیسفونی عملکردی
منشا دیسفونی یک ناهنجاری در حنجره نیست، بلکه استفاده نادرست و/یا آزار صوتی است. این شامل صحبت کردن برای مدت زمان زیاد، عدم تطابق درست نفس با گفتار، فریاد زدن مکرر ، صاف کردن مکرر گلو و غیره است.
دیسفونی اسپاسمودیک
دیسفونی اسپاسمودیک بر ماهیچه های صوتی حنجره تأثیر می گذارد. این یک تغییر عصبی مزمن در صدا است که با اسپاسم غیرارادی تارهای صوتی ظاهر می شود و باعث قطع گفتار می شود، همچنین باعث می شود گفتار با تنش و/یا اجبار شنیده شود. این اسپاسم ها ناشی از دیستونی عضلات کنترل کننده تارهای صوتی است.
علاوه بر این، تلاشی که برای صحبت کردن در این شرایط انجام می شود، می تواند ظاهر یک ژست عجیب را از طرف گوینده مشخص کند.
دیسفونی اسپاسمودیک می تواند انواع مختلفی داشته باشد:
– دیسفونی اسپاسمودیک اداکشن.
با صدای شکسته، خشن و اجباری مشخص می شود. علاوه بر این، ممکن است بیمار در شروع گفتار مشکل پیدا کند. 80 تا 90 درصد موارد دیسفونی اسپاسمودیک را تشکیل می دهد.
– دیسفونی ابداکشن اسپاسمودیک
صدا ضعیف به نظر می رسد، گویی فرد در حال برقراری ارتباط با زمزمه است.
– دیسفونی اسپاسمودیک مختلط.
این ترکیبی از دو مورد قبلی است و ویژگی های هر دو را ارائه می دهد.
نارسایی عاطفی
نارسایی عاطفی یا روان زایی نادر است و در آن صدا تحت تأثیر عوامل روانی و عاطفی است، بدون هیچ گونه تغییر آناتومیک یا عصبی.
به این ترتیب استرس عاطفی می تواند بر صدا تأثیر بگذارد و حتی باعث از دست دادن ناگهانی آن شود. هنگامی که یک دوره شدید استرس رخ می دهد، ماهیچه های حنجره می توانند تحت تأثیر قرار گیرند و یک انقباض غیرارادی را تجربه کنند که می تواند بر صدا تأثیر بگذارد و منجر به نارسایی روانی شود.
بیماری دیسفونی چقدر می تواند ادامه داشته باشد؟
مدت زمان بیماری دیسفونی می تواند بسیار متغیر باشد. در موارد خفیف ناشی از شرایط التهابی، می توان آنها را در چند روز برطرف کرد.
از طرف دیگر، وقتی ضایعهای در تارهای صوتی مانند پولیپ یا استفاده اجباری از صدا وجود دارد که باعث پیدایش گرهها میشود، رفع موارد ممکن است ماهها طول بکشد.
در هر صورت، هر بیمار نیاز به تشخیص شخصی دارد که ممکن است منجر به ایجاد یک پیش آگهی خاص با مدت زمان کم و بیش طولانی علائم شود.
درمان گرفتگی صدا
لازم به ذکر است که بیماری دیسفونی یک علامت است، بنابراین متخصص باید علل ایجاد کننده آن را مشخص کند تا به طور موثر آن را برطرف کند. این مشکل می تواند به صورت جدا یا همراه با علائم دیگری مانند سرفه، سوزش سر دل، دیسفاژی، هموپتیزی و غیره ظاهر شود. در بیشتر موارد استراحت دادن به صدا و تغییر عادات بد در صحبت کردن معمولا موثر است.
در مورد درمان بیماری دیسفونی ناشی از فرآیندهای عفونی، فقط باید به صدا استراحت داده شود و با داروهای ضد التهاب درمان شود.
اگر علت وجود رفلاکس باشد، انجام اقدامات درمانی ضد اسید و بهداشتی اعم از وضعیتی و رژیمی توصیه می شود.
هنگامی که گره ها ظاهر می شوند، درمان نیاز به توانبخشی گفتار دارد. در موارد مداوم، می توان آن را با جراحی برداشت.
در مورد پولیپ تارهای صوتی، درمان اساسی برداشتن آن از طریق جراحی، همراه با توانبخشی گفتاری بعدی است.