اختلال مصرف الکل (که شامل سطحی می شود که گاهی اوقات الکلیسم نامیده می شود) الگویی از مصرف الکل است که شامل مشکلاتی در کنترل نوشیدن، مصرف الکل حتی زمانی که باعث ایجاد مشکل می شود، نیاز به نوشیدن بیشتر برای دریافت همان اثر است یا داشتن علائم ترک، زمانی که مقدار نوشیدن را کاهش می دهید یا متوقف می کنید ، می شود.
علائم
بر اساس تعداد علائمی که فرد تجربه می کند، اختلال مصرف الکل می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– ناتوانی در محدود کردن مقدار الکلی که فرد می نوشد.
– تمایل به کاهش میزان مصرف الکل یا تلاش‌های ناموفق برای انجام این کار
– صرف زمان زیادی برای نوشیدن یا بهبودی پس از مصرف الکل
– احساس میل و یا ولع شدید به نوشیدن الکل
– ناتوانی در انجام تعهدات در محل کار، دانشگاه یا خانه به دلیل مصرف مکرر الکل
– تمایل به نوشیدن الکل حتی با وجود دانستن اینکه باعث ایجاد مشکلات جسمی، اجتماعی یا فردی می شود.
– کنار گذاشتن یا کاهش فعالیت ها و سرگرمی های اجتماعی و کاری
– استفاده از الکل در شرایطی که ایمن نیست، مانند هنگام رانندگی یا شنا
– تجربه علائم ترک درفرد مانند حالت تهوع، تعریق و لرزش هنگامی که الکل نمی نوشد یا برای اجتناب از این علائم الکل می نوشد.
اختلال مصرف الکل می‌تواند شامل دوره های مسمومیت با الکل و علائم ترک باشد.
مسمومیت با الکل
با افزایش میزان الکل در جریان خون، مسمومیت با الکل ایجاد می شود. هرچه غلظت الکل خون بیشتر باشد، آسیب بیشتری ایجاد می شود. مسمومیت با الکل باعث مشکلات رفتاری و تغییرات روانی می‌شود. این ها ممکن است شامل رفتار نامناسب، خلق و خوی ناپایدار ، مشکل در گفتار ، اختلال در توجه یا حافظه و هماهنگی ضعیف باشد.
ترک الکل
علائم ترک الکل می تواند زمانی رخ دهد که مصرف الکل سنگین و طولانی مدت بوده و سپس متوقف شود یا تا حد زیادی کاهش یابد. ممکن است در عرض چند ساعت تا چهار یا پنج روز بعد این علائم رخ دهد.
علائم و نشانه ها عبارتند از تعریق، ضربان قلب سریع، لرزش دست، مشکلات خواب، تهوع و استفراغ، توهم، بی قراری و آشفتگی، اضطراب و گهگاهی تشنج.
این علائم همچنین می تواند به اندازه ای شدید باشند که توانایی فرد برای عملکرد در محل کار یا موقعیت‌های اجتماعی مختل شود.
علل ایجاد اختلالات مصرف الکل
عوامل ژنتیکی، روانشناختی، اجتماعی و محیطی می‌توانند بر نحوه تاثیر نوشیدن الکل بر بدن و رفتار فرد تاثیر بگذارد.
تئوری ها حاکی از آن است که برای افراد خاصی نوشیدن الکل تاثیر متفاوت و قوی تری دارد که می تواند منجر به اختلال مصرف الکل شود.
با گذشت زمان، نوشیدن بیش از حد الکل ممکن است عملکرد طبیعی نواحی مغز را که با تجربه لذت، قضاوت و توانایی اعمال کنترل بر رفتار مرتبط است، تغییر دهد. ممکن است منجر به میل به الکل برای بازگرداندن ساعت خوب یا کاهش احساسات منفی شود.
عوامل خطر
مصرف الکل ممکن است در نوجوانی شروع شود، اما اختلال مصرف الکل بیشتر در دهه 20 و 30 سالگی رخ می دهد، اگرچه ممکن است در هر سنی شروع شود:
– نوشیدن مداوم در طول زمان
نوشیدن بیش از حد به طور منظم برای مدت طولانی می تواند منجر به مشکلات مرتبط با الکل یا اختلال مصرف الکل شود.
– شروع از سنین پایین
افرادی که از سنین پایین شروع به نوشیدن الکل می کنند در معرض خطر بیشتری برای اختلال مصرف الکل هستند.
– سابقه خانوادگی
خطر ابتلا به اختلال مصرف الکل برای افرادی که والدین یا سایر بستگان نزدیکشان الکل مصرف می کنند، بیشتر است.
– افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان:
برای افراد مبتلا به اختلالات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اسکیزوفرنی و یا اختلال دوقطبی، مشکلاتی با الکل یا سایر مواد معمول است .
انجام جراحی های مرتبط با چاقی:
برخی از مطالعات تحقیقاتی نشان می دهد که انجام جراحی چاقی ممکن است خطر ابتلا به اختلال مصرف الکل یا عود پس از ترک را افزایش دهد.
تشخیص
در صورتی که پزشک مشکوک باشد که فرد به اختلال مصرف الکل دچار شده است ممکن است فرد را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.
– معاینه فیزیکی
پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و در مورد علائم سوالاتی بپرسد. علائم فیزیکی زیادی وجود دارد که نشان دهنده عوارض مصرف الکل است.
– تست های آزمایشگاهی و تست های تصویربرداری
در حالی که هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص اختلال مصرف الکل وجود ندارد، الگو های خاصی از ناهنجاری های تست های آزمایشگاهی ممکن است به شدت آن را نشان دهد . ممکن است برای شناسایی مشکلات سلامتی که ممکن است با مصرف الکل مرتبط باشد به آزمایشاتی نیاز داشته باشید که در این آزمایشات آسیب اندام ها نیز دیده شود.
– ارزیابی روانشناختی
این ارزیابی شامل سوالاتی در مورد علائم، افکار، احساسات و الگوهای رفتاری است.
درمان
درمان اختلال مصرف الکل بسته به نیاز شما می تواند متفاوت باشد. درمان ممکن است شامل یک مداخله کوتاه، مشاوره فردی یا گروهی، یک برنامه سرپایی یا اقامت در بیمارستان باشد. تلاش برای توقف مصرف الکل برای بهبود کیفیت زندگی، هدف اصلی درمان است.
درمان اختلال مصرف الکل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– سم زدایی و ترک:
در این روش درمان ممکن است با یک برنامه سم زدایی شروع شود. ترکی که زیر نظر پزشک مدیریت شود معمولاً ۲ تا ۷ روز طول می کشد. جلوگیری از علائم ترک ممکن است نیاز به مصرف داروهای آرامبخش داشته باشید. سم زدایی معمولاً در یک مرکز درمانی بستری یا یک بیمارستان انجام می شود.
– یادگیری مهارت ها و ایجاد یک برنامه درمانی
این معمولا شامل متخصصان درمان الکل می شود. ممکن است شامل تعیین هدف، تکنیک های تغییر رفتار، استفاده از کتابچه راهنمای خودیاری، مشاوره و مراقبت های بعدی در یک مرکز درمانی باشد.
– مشاوره روانشناسی
مشاوره برای گروهی و انفرادی کمک می کند تا فرد مشکل خود را با الکل بهتر درک نموده و از جنبه‌های روانی مصرف الکل حمایت کند. ممکن است فرد از زوج درمانی یا خانواده درمانی بهره مند شود. حمایت خانواده می تواند بخش مهمی از روند بهبودی باشد.
– مصرف داروهای خوراکی
دارویی به نام دی سولفیرام (antabuse) ممکن است به جلوگیری از نوشیدن الکل کمک کند، اگر چه اختلال مصرف الکل را درمان نمی کند یا اجبار به نوشیدن را از بین نمی برد اما اگر الکل بنوشید، دارو واکنش فیزیکی ایجاد می‌کند که ممکن است شامل گرگرفتگی، حالت تهوع، استفراغ و سردرد باشد. نالترکسون، دارویی که جلوی احساسات خوب ناشی از الکل را می گیرد نیز ممکن است از نوشیدن زیاد الکل جلوگیری کرده و میل به نوشیدن را کاهش دهد. اکامپروسات ممکن است در مبارزه با هوس های الکلی پس از توقف نوشیدن کمک کند.
– داروهای تزریقی vivitrol
نسخه ای از داروی نالترکسون، یک بار در ماه توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی تزریق می شود. اگر چه داروهای مشابه را می توان به شکل قرص مصرف کرد، اما استفاده مداوم از نسخه تزریقی دارو برای افرادی که از اختلال مصرف الکل بهبود می یابند آسان تر است.
منبع