انواع رایج آسیب سر چیست و چه علائمی دارند؟

آسیب سر به هر نوع آسیبی به مغز، جمجمه یا پوست سر گفته می شود. این می تواند از یک ضربه خفیف یا کبودی تا یک آسیب مغزی تروماتیک متغیر باشد. آسیب های شایع سر شامل ضربه مغزی، شکستگی جمجمه و زخم های پوست سر است. بسته به علت آسیب سر و شدت آن، عواقب و درمان بسیار متفاوت است. آسیب های سر ممکن است بسته یا باز باشد. آسیب سر بسته هر آسیبی است که جمجمه را نشکند. آسیب سر باز (نفوذ) آسیبی است که در آن چیزی پوست سر و جمجمه را می شکند و وارد مغز می شود. ارزیابی جدی بودن آسیب سر فقط با نگاه کردن می تواند دشوار باشد. برخی از آسیب‌های جزئی سر خونریزی زیادی دارند، در حالی که برخی از آسیب‌های اصلی اصلاً خونریزی ندارند. مهم است که تمام آسیب های سر به طور جدی درمان شده و توسط پزشک ارزیابی شوند. به طور کلی می توان آسیب های سر را بر اساس علت ایجاد آن به دو دسته تقسیم کرد. آنها می توانند آسیب به سر ناشی از ضربات وارده به سر و یا آسیب سر در اثر لرزش باشند. صدمات سر ناشی از لرزش بیشتر در نوزادان و کودکان کوچک رخ می دهد، اما هر زمانی که لرزش شدید را تجربه کنید ممکن است رخ دهد. آسیب های سر ناشی از ضربه به سر معمولاً با موارد زیر همراه است:
– تصادفات وسایل نقلیه موتوری
– سقوط
– حملات فیزیکی
-حوادث مرتبط با ورزش
در بیشتر موارد، جمجمه از مغز در برابر آسیب های جدی محافظت می کند. با این حال، صدمات به اندازه کافی شدید که باعث آسیب سر شود، می تواند با آسیب به ستون فقرات نیز همراه باشد.

انواع رایج آسیب های سر چیست؟

هماتوم

هماتوم ، جمع شدن یا لخته شدن خون در خارج از رگ های خونی است. اگر هماتوم در مغز رخ دهد می تواند بسیار جدی باشد . لخته شدن می تواند منجر به ایجاد فشار در داخل جمجمه شود که این موضوع می تواند باعث از دست دادن هوشیاری یا آسیب دائمی مغز شود.

خونریزی

منظور از خونریزی، خونریزی کنترل نشده است. ممکن است در فضای اطراف مغز خونریزی وجود داشته باشد که به آن خونریزی زیر عنکبوتیه می گویند یا خونریزی در بافت مغز که به آن خونریزی داخل مغزی می گویند .
خونریزی زیر عنکبوتیه اغلب باعث سردرد و استفراغ می شود . شدت خونریزی های داخل مغزی به میزان خونریزی بستگی دارد، اما با گذشت زمان هر مقدار خون می تواند باعث افزایش فشار شود.

ضربه مغزی

ضربه مغزی زمانی اتفاق می افتد که ضربه به سر آنقدر شدید باشد که باعث آسیب مغزی شود. تصور می شود که نتیجه برخورد مغز با دیواره های سخت جمجمه باشد. به طور کلی، از دست دادن عملکرد مرتبط با ضربه مغزی موقتی است. با این حال، ضربه های مغزی مکرر در نهایت می تواند منجر به آسیب دائمی شود.

اِدِم

هر گونه آسیب مغزی می تواند منجر به ادم یا تورم شود. بسیاری از آسیب‌ها باعث تورم بافت‌های اطراف می‌شوند، اما زمانی که در مغز اتفاق می‌افتد جدی‌تر است. جمجمه نمی تواند برای انطباق با تورم کشیده شود. این منجر به افزایش فشار در مغز می شود و باعث می شود مغز به جمجمه فشار بیاورد.

شکستگی جمجمه

برخلاف اکثر استخوان های بدن، جمجمه مغز استخوان ندارد. این باعث می شود جمجمه بسیار قوی باشد و شکستن آن دشوار باشد. یک جمجمه شکسته قادر به جذب ضربه نیست و این احتمال آسیب به مغز را بیشتر می کند.

آسیب منتشر آکسون

آسیب منتشر آکسون (آسیب محض) آسیبی به مغز است که باعث خونریزی نمی شود، اما به سلول های مغز آسیب می رساند. آسیب به سلول های مغز باعث می شود آنها نتوانند کار کنند. همچنین می تواند منجر به تورم شده و باعث آسیب بیشتر شود. اگرچه از نظر ظاهری به اندازه سایر اشکال آسیب مغزی قابل مشاهده نیست، آسیب منتشر آکسونی یکی از خطرناک ترین انواع آسیب های سر است که می تواند منجر به آسیب دائمی مغز و حتی مرگ شود.

علائم ضربه به سر شامل چیست؟

سر بیش از هر قسمت دیگری از بدن رگ های خونی دارد، بنابراین خونریزی در سطح مغز یا داخل مغز یک نگرانی جدی در آسیب های سر است. با این حال، همه آسیب های سر باعث خونریزی نمی شود.
مهم است که از علائم دیگری که باید مراقب آنها باشید آگاه باشید. بسیاری از علائم آسیب جدی مغزی بلافاصله ظاهر نمی شوند. همیشه باید تا چند روز پس از صدمه زدن به سر علائم خود را تحت نظر داشته باشید.
علائم شایع آسیب جزئی سر عبارتند از:
– سردرد
– سبکی سر
– احساس سردرگمی خفیف
– حالت تهوع
– صدای زنگ موقت در گوش

علائم آسیب شدید سر شامل بسیاری از علائم آسیب های جزئی سر است. آنها همچنین می توانند شامل موارد زیر باشند:

– از دست دادن هوشیاری
– تشنج
– استفراغ
– مشکلات تعادل یا هماهنگی
– حرکات غیر طبیعی چشم
– از دست دادن کنترل عضلانی
– سردرد مداوم یا بدتر
– از دست دادن حافظه
– تغییرات در خلق و خوی
– نشت مایع شفاف از گوش یا بینی

آسیب سر چگونه تشخیص داده می شود؟

یکی از اولین روش هایی که پزشک آسیب سر را ارزیابی می کند، مقیاس کما گلاسکو (GCS) است . GCS ، یک تست 15 امتیازی است که وضعیت ذهنی را ارزیابی می کند. نمره GCS بالا نشان دهنده آسیب کمتر است.
پزشک باید شرایط آسیب را بداند. اغلب، اگر آسیب به سر داشته باشید، جزئیات تصادف را به خاطر نمی آورید. اگر ممکن است، باید فردی را که شاهد حادثه بوده است، همراه خود بیاورید. تعیین اینکه آیا بیمار هوشیاری
خود را از دست داده است یا خیر ، برای پزشک مهم است.
همچنین پزشک فرد را معاینه می‌کند تا نشانه‌های ضربه از جمله کبودی و تورم را بررسی کند و احتمالاً معاینه عصبی انجام می دهد. در طول این معاینه، پزشک عملکرد عصبی را با ارزیابی کنترل و قدرت عضلانی، حرکت چشم، و احساس و موارد دیگر ارزیابی می کند.
تست های تصویربرداری معمولا برای تشخیص آسیب های سر استفاده می شود. سی تی اسکن به پزشک کمک می کند تا شکستگی، شواهد خونریزی و لخته شدن ، تورم مغز و هر گونه آسیب ساختاری دیگر را بررسی کند. سی تی اسکن سریع و دقیق است، بنابراین آنها معمولا اولین نوع تصویربرداری هستند که دریافت می کنید. همچنین ممکن است اسکن MRI انجام شود که می تواند نمای دقیق تری از مغز ارائه دهد. اسکن MRI معمولا فقط زمانی تجویز می شود که بیمار در وضعیت پایدار باشد.

آسیب سر چگونه درمان می شود؟

درمان آسیب سر به نوع و شدت آسیب بستگی دارد.
در جراحات جزئی سر، اغلب هیچ علامتی به جز درد در محل آسیب دیده نمی شود. در این موارد ممکن است به بیمار گفته شود که برای درد استامینوفن (تیلنول) مصرف کند.
بیمار نباید داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (ادویل) یا آسپرین (Bayer) مصرف کند. زیرا این داروها می توانند هر خونریزی را بدتر کنند. اگر بریدگی باز وجود داشته باشد، پزشک ممکن است از بخیه یا منگنه برای بستن آن استفاده کند. سپس آن را با بانداژ می پوشانند.
حتی اگر آسیب جزئی به نظر می رسد، باید همچنان مراقب وضعیت باشید تا مطمئن شوید که بدتر نمی شود. این درست نیست که بعد از زخمی شدن سر خود نباید بخوابید. اما باید هر دو ساعت از خواب بیدار شوید تا علائم جدید را بررسی کنید. در صورت بروز علائم جدید یا بدتر شدن، باید دوباره به پزشک مراجعه کرد.
در صورت آسیب جدی به سر، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشید. درمانی که در بیمارستان دریافت می کنید به تشخیص پزشک بستگی دارد.
درمان آسیب های شدید سر می تواند شامل موارد زیر باشد:

دارو

اگر شخصی آسیب مغزی شدیدی داشته باشد، ممکن است داروی ضد تشنج تجویز شود. بیمار در معرض خطر تشنج در هفته بعد از آسیب است.
اگر آسیب باعث افزایش فشار در مغز شده باشد، ممکن است دیورتیک داده شود. دیورتیک ها باعث می شوند که مایعات بیشتری دفع شود. این می تواند به کاهش مقداری فشار کمک کند.
اگر آسیب ، بسیار جدی باشد، ممکن است دارویی داده شود تا بیمار را در کمای القایی قرار دهد . اگر رگ های خونی آسیب دیده باشد، ممکن است این یک درمان مناسب باشد. وقتی در کما هستید، مغز به اندازه معمول به اکسیژن و مواد مغذی نیاز ندارد.

عمل جراحي

ممکن است برای جلوگیری از آسیب بیشتر مغز نیاز به انجام عمل جراحی اورژانسی باشد. برای مثال، ممکن است پزشک جراحی را برای حذف هماتوم، ترمیم جمجمه و کم کردن فشار وارده بر جمجمه انجام دهد.
منبع