علت ، علائم و درمان افتادگی لگن

بیماری افتادگی لگن (پرولاپس) ، نوعی بیماری است که زمانی ایجاد می شود که حمایت طبیعی اندام های داخلی ضعیف شود. در زنان، این امر منجر به جابجایی رحم، مثانه و رکتوم به داخل حفره واژن یا فراتر از آن می شود.
طبق آمار، افتادگی لگن بیشتر زنان را در دوره پس از یائسگی درگیر می کند، اما موارد این بیماری در دختران جوان را نیز نمی توان رد کرد. خطرات بعد از زایمان افزایش می یابد. جابجایی جزئی اندام های داخلی تقریباً در 50 درصد از زنان پس از بارداری تشخیص داده می شود. از این تعداد، تنها 10-20٪ با شکایت از علائم افتادگی دستگاه تناسلی به پزشک مراجعه می کنند.

متخصصان پرولاپس لگن را بسته به ساختار پرولاپس به سه گروه بزرگ تقسیم می کنند:

1. افتادگی رحم: جابجایی دهانه رحم به سمت کانال واژن.
2. رکتوسل: فشار دادن بخش هایی از روده به دیواره واژن . در این نوع به طور معمول رکتوم و کولون درگیر هستند.
3. سیستوسل: نزول قطعه ای از مثانه به داخل حفره واژن.
هر شکل از این بیماری علائم خاص خود را دارد. شدت آنها به میزان جابجایی یا افتادگی اندام های لگن بستگی دارد.

علائم بیماری افتادگی لگن

علائم افتادگی لگن به اندام درگیر در فرآیند پاتولوژیک بستگی دارد. به عنوان یک قاعده، این بیماری نه با یک علامت، بلکه با مجموعه آنها تشخیص داده می شود.
هنگامی که رحم در زنان جابجا می شود، موارد زیر مشاهده می شود:
– درد آزاردهنده در قسمت تحتانی شکم
– ناراحتی در طول رابطه جنسی

علائم رکتوسل عبارتند از:
– یبوست مزمن
– درد در هنگام اجابت مزاج
– ناراحتی در قسمت پایین شکم

گسترده ترین طیف علائم ناشی از افتادگی لگن، بر مثانه تأثیر می گذارد.
علائم آن نیز شامل موارد زیر است:
– میل مکرر و ناگهانی برای ادرار کردن
– انسداد جریان ادرار
– احساس تخلیه ناقص ادرار
– بی اختیاری در حین فعالیت بدنی، عطسه، سرفه.

یک علامت رایج برای هر نوع افتادگی در زنان، احساس یک جسم خارجی در ناحیه پرینه است. این علامت است که اغلب دلیلی برای مشورت با پزشک می شود.

علل پرولاپس در زنان

بیماری افتادگی لگن در زنان در پس زمینه آسیب به فاسیا و رباط ها ایجاد می شود. شبکه شتیبان نمی تواند عملکرد خود را به طور کامل انجام دهد، که باعث جابجایی ساختارهای داخلی می شود. به طور معمول، فیبرهای عضلانی مثانه، رحم و روده های تحتانی را احاطه کرده و از تغییر شکل و از بین رفتن آنها جلوگیری می کنند، اما به دلایلی ماهیچه ها می توانند ضعیف شوند.
نام بردن از یک علت واحد برای افتادگی دستگاه تناسلی در زنان دشوار است. پزشکان معتقدند که ضعیف شدن رباط ها و افتادگی اندام های لگن با تأثیر مجموعه ای از عوامل مرتبط است که می توانند با یکدیگر ترکیب شوند.

1. بارداری

پس از زایمان، وضعیت کف لگن و اندام تناسلی زنان تغییر می کند. همه تغییرات با عبور کودک از کانال تولد همراه است. رباط ها کشیده می شوند، اما بلافاصله ترمیم نمی شوند. در برخی از زنان، خاصیت ارتجاعی بافت همبند به حالت عادی باز نمی گردد و در نتیجه پرولاپس اندام های لگن ایجاد می شود. خطر افتادگی پس از زایمان با زایمان سریع و تولد یک کودک بزرگ افزایش می یابد.

2. عامل ارثی

ضعف مادرزادی بافت همبند را نمی توان رد کرد. در این شرایط، افتادگی لگن نه پس از زایمان یا در دوران یائسگی، بلکه قبل از 30-40 سالگی تشخیص داده می شود.

3. بیماری های همراه

احتمال افتادگی اندام های تناسلی زنان در صورت تشخیص بواسیر، آسیب شناسی سیستم اسکلتی عضلانی یا رگ های واریسی بیشتر است. با چنین عامل ترکیبی، درمان جامع همه بیماری های مزاحم ضروری است. تنها پس از پایان درمان، افتادگی اندام های لگن بدون عود قابل اصلاح است.

4. عوامل فیزیکی

ورزش کردن زیاد، بلند کردن وزنه ها، کار روی پاها و… همه اینها بر وضعیت ماهیچه ها و رباط های کف لگن تأثیر منفی می گذارد. فاسیا ضعیف می شود، خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و آسیب می بیند و نتیجه آن پرولاپس یا افتادگی اندام های لگنی است.

5. چاقی

بیماری افتادگی لگن می تواند به دلیل افزایش فشار روی رباط نگران کننده باشد. وقتی وزن زیادی اضافه می کنید این امر اجتناب ناپذیر است.

6. تغییرات مرتبط با سن

در سن 50-45 سالگی، تولید استروژن در بدن زن کاهش می یابد. این هورمون ها مسئول خاصیت ارتجاعی و استحکام رباط ها هستند. در پس زمینه تغییرات هورمونی در دوران یائسگی، افتادگی فیزیولوژیکی اندام های لگن ایجاد می شود.

تشخیص افتادگی اندام لگن

تشخیص بیماری افتادگی لگن در خانه دشوار است، زیرا علائم ممکن است نشان دهنده بیماری های دیگر، به ویژه یبوست مزمن، انسداد روده و تشدید سیستیت باشد. برای انتخاب تاکتیک های درمانی مناسب، باید با یک متخصص مشورت کنید .
برای تشخیص افتادگی اندام تناسلی زنان، معاینه زنان کافی است. برای روشن شدن تشخیص افتادگی اندام لگن، پزشک یک سری آزمایشات اضافی را تجویز می کند. پزشک ممکناست از بیمار بخواهد سرفه کرده یا فشار بیاورد. معاینه میزان افتادگی، ساختارهای ناحیه لگن درگیر و ناحیه آسیب دیده واژن ( دیواره جلویی یا پشتی) را نشان می دهد.
بر اساس داده های به دست آمده، متخصص یک روش درمانی را انتخاب می کند. علت آسیب شناسی نیز بر تصمیم گیری تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، اگر افتادگی اندام لگنی بلافاصله پس از زایمان اتفاق بیفتد و باعث ناراحتی نشود، در این صورت رویکرد انتظار و دید قابل قبول است. اگر علائم جابجایی مشخص باشد، درمان ضروری است .

تاکتیک های درمانی

بیماری افتادگی لگن به دو روش محافظه کارانه و جراحی اصلاح می شود. اولین گزینه شامل درمان بدون جراحی است که در مورد زیر استفاده می شود:
– اگر پرولاپس لگن باعث ناراحتی نشود.
– در 1-2 مرحله پرولاپس بدون علائم باشد.
– در سنین پایین
– در صورت وجود موارد منع مصرف برای درمان جراحی ،شرایط جدی، بیماری های قلبی، اختلالات گردش خون.
درمان محافظه کارانه شامل نصب یک پساری ادراری (یک محصول سیلیکونی است که رباط ها، مثانه و رحم را در یک موقعیت آناتومیک صحیح ثابت می کند). پساری از دیواره های واژن و دهانه رحم حمایت می کند، از ادرار خود به خودی هنگام عطسه و سرفه جلوگیری می کند و ناراحتی را که باعث افتادگی اندام های لگن می شود، از بین می برد.
علاوه بر این، برای پرولاپس درجه 1-2، پزشک ممکن است ژیمناستیک را برای تقویت عضلات کف لگن توصیه کند. بیوفیدبک درمانی و تمرینات کگل می توانند به نتایج خوبی دست یابند، اما درک این نکته مهم است که درمان محافظه کارانه مشکل را به طور کامل برطرف نمی کند، بلکه فقط از پیشرفت سریع آن جلوگیری می کند و علائم ناخوشایند را تسکین می دهد. برای درمان کامل افتادگی اندام لگن، جراحی لازم است .
یک رویکرد محافظه کارانه برای درمان ، شامل اصلاح سبک زندگی است. در صورت حذف عوامل تحریک کننده آسیب شناسی، افتادگی اندام های لگن نگران کننده نخواهد بود. اول از همه، لازم است که کار بدنی کمرشکن و تمرینات شدید را کنار بگذارید. کنترل وزن برای جلوگیری از چاقی ضروری است.
برای پرولاپس مرحله 3-4 با افتادگی و علائم مشخص، درمان جراحی توصیه می شود . افتادگی لگن با استفاده از تکنیک های بازسازی کف لگن اصلاح می شود. این یک جراحی کم تهاجمی برای حفظ اندام با دسترسی از طریق واژن است. مزیت درمان تثبیت قابل اعتماد ساختارهای لگن، روده و مثانه در موقعیت صحیح آناتومیکی است.

مطلب مرتبط :

– رادیولوژی لگن چیست و چرا انجام می شود؟
– سونوگرافی شکم و لگن چه کاربردی دارد؟