علت ؛ علائم و درمان آلرژی به نیکل

آلرژی به نیکل یکی از شایع ترین علل درماتیت تماسی آلرژیک (اگزما) است که در مکان هایی که فلز حاوی نیکل با پوست تماس پیدا می کند، ایجاد می شود.

علائم آلرژی به نیکل چیست؟

اولین علامت واضح آلرژی به نیکل، شروع درماتیت تماسی پس از تماس با اشیاء حاوی فلز (مانند جواهرات) به خصوص روی دست ها، لاله گوش یا مخاط دهان است.
به طور خاص، قرمزی، تاول و وزیکول ها را می توان مشاهده کرد که در صورت باز شدن، می توانند دلمه ایجاد کنند.
تماس طولانی و یا مکرر با نیکل باعث ضخیم شدن، پوسته پوسته شدن و تیره شدن پوست می شود.
از آنجایی که نیکل در محصولات آرایشی و بهداشتی مانند خمیر دندان، لوازم آرایش، لاک ناخن یا رنگ مو نیز یافت می‌شود، می‌تواند در سایر قسمت‌های بدن، چه در قسمت‌هایی که مستقیماً با آن در تماس است و چه در نواحی دیگر، مشکلاتی ایجاد کند.
به طور معمول، درماتیت ناشی از این نوع آلرژی 12 تا 48 ساعت پس از تماس با نیکل ظاهر می شود و می تواند تا دو هفته ادامه یابد.
البته در صورت مواجهه مکرر با این فلز، واکنش می تواند بسیار طولانی تر باشد.

علل حساسیت به نیکل چیست؟

مانند همه آلرژی ها، آلرژی به نیکل نیز به دلیل سیستم ایمنی ضعیف ایجاد می شود که به حضور فلز واکنش نشان می دهد تا از بدن در برابر حضور آن محافظت کند (البته نباید اینطور باشد).
این فلز در واقع به عنوان یک جزء جسم خارجی شناخته می شود و به همین دلیل مورد حمله قرار می گیرد، که واکنش التهابی را تحریک می کند که مشخصه آن آزاد شدن مقادیر زیادی هیستامین توسط ماست سل ها است و در نتیجه خارش شدید در سطح موضعی پوست ایجاد می شود.
هنگامی که آلرژی ایجاد می شود، هر زمان که بدن با نیکل تماس پیدا می کند، سیستم ایمنی فعال می شود و باعث واکنش آلرژیک می شود.

قرار گرفتن در معرض نیکل می تواند به روش های مختلفی رخ دهد.

– در مصرف آب و غذا :
نیکل به طور طبیعی در برخی غذاها به مقدار متفاوت وجود دارد، در حالی که در موارد دیگر ممکن است با زباله های صنعتی که آب های زیرزمینی را آلوده می کند، آلوده شده باشد، به غیر از قابلمه ها و ظروف آشپزخانه که برای پخت و پز استفاده می شود.
– قرار گرفتن در معرض هوا به دلیل آلودگی هوا، دود تنباکو، دود ناشی از سوخت های فسیلی
– در تماس با پوست از طریق جواهرات، سکه، شامپو، مواد شوینده و غیره؛
– در همودیالیز مزمن در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه به دلیل اثر کیلیت آلبومین.

هیچ علت شایع شناخته شده ای وجود ندارد، اما آلرژی، حداقل تا حدی، ممکن است به دلیل یک استعداد ژنتیکی باشد. یکی دیگر از عوامل مستعد کننده عرق کردن است که واکنش آلرژیک فرد را تشدید و تسریع می کند.
برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به آلرژی به نیکل هستند، از جمله:
– کارگران صنعت نیکل و فلزات سنگین
– زنان
– افراد آتوپیک و/یا افرادی که انواع دیگر آلرژی دارند.
– بیمارانی که سابقه خانوادگی سایر بیماری های آلرژیک دارند.

نحوه تشخیص حساسیت به نیکل

برای تشخیص آلرژی به نیکل، ابتدا توصیه می شود که تحت معاینه آلرژولوژیک تجویز شده توسط پزشک معالج قرار بگیرید که طی آن متخصص آلرژی می تواند تظاهرات پوستی بیمار را تجزیه و تحلیل کرده و آزمایش خاصی را انجام دهد.
این آزمایش شامل استفاده از تکه های حاوی آلرژن های مشکوک بر روی کمر بیمار و سپس ارزیابی واکنش های پوستی موضعی 48 تا 72 ساعت بعد است.
اگر برداشتن پچ تست نیکل نشان دهد که پوست ملتهب است، سطح خاصی از حساسیت به فلز تایید می شود.
با این حال، یک نتیجه مثبت همیشه به معنای آلرژی نیست، بنابراین متخصص باید آن را در هر مورد ارزیابی کند.
پس از مثبت شدن تست پوستی که حساسیت به نیکل را نشان می دهد، رژیم غذایی کم نیکل به مدت 3 هفته تجویز می شود، یعنی بیمار باید از مصرف غذاهایی مانند اسفناج، کلم، هویج، گوجه فرنگی، کاهو، ذرت، نخود فرنگی، مارچوبه، سیب زمینی، پیاز، عدس، لوبیا، انجیر. زردآلو، گلابی، زغال اخته، بادام، گردو، فندق، کاکائو، چای، مارگارین، بیکینگ پودر، آرد گندم و گندم سیاه خودداری کند.
پس از این مدت، متخصص یک آزمایش تحریکی دهانی برای تأیید ظن انجام می دهد.

درمان

آلرژی به نیکل به عنوان واکنشی که توسط سیستم ایمنی بدن ما ایجاد می شود غیرقابل درمان است اما می توان با اجتناب از تماس با هر محصول حاوی این فلز از آن جلوگیری کرد.
در موارد واکنش های شدید، پزشک متخصص ممکن است تجویز داروهایی برای تسکین علائم مانند کرم های موضعی کورتون، کرم های آرام بخش یا قرص های حاوی آنتی هیستامین ها و کورتون ها را مناسب بداند.
در موارد انتخابی آلرژی شدید تماسی یا سندرم سیستمیک نیکل (SNAS)، متخصص آلرژی ممکن است تصمیم بگیرد که حساسیت زدایی به نیکل خوراکی را تحت نظارت دقیق خود انجام دهد.
در مواردی که هنوز آلرژی مشکوک است و تشخیص قطعی و رسمی وجود ندارد، استفاده از مکمل های مولتی ویتامین توصیه نمی شود و ترک سیگار اکیدا توصیه می شود.
همچنین داروهای طبیعی وجود دارد که علائم را تسکین می دهد و می تواند با درمان های دارویی ترکیب شود.
در واقع می‌توانید از گیاهان، گل‌ها و برگ‌هایی استفاده کنید که سلامت روده را بهبود می‌بخشند، مانند دمنوش‌های گیاهی رازیانه ، شوید و گشنیز که به نفخ، سوزش معده و ناراحتی‌های روده کمک می‌کنند.

آیا افراد مبتلا به این نوع آلرژی می توانند خالکوبی و پیرسینگ انجام دهند؟

برای خالکوبی، نیکل می تواند هم در سوزن مورد استفاده در خالکوبی و هم در ماده تزریق شده وجود داشته باشد. به عنوان مثال، پارافنیل دیامین یک ماده شیمیایی است که برای تثبیت رنگ استفاده می شود و اغلب باعث قرمزی، خارش و تورم می شود که در ناحیه آسیب دیده ظاهر شده و می تواند به گرانولوم (ندول های زیر جلدی) تبدیل شود.
به همین دلیل است که توصیه می شود در مورد ترکیب ابزار و مواد مورد استفاده با تاتوکار خود صحبت کنید.
حتی قبل از سوراخ کردن، توصیه می شود دقت کنید که آیا سوزن یا سایر ابزارهای مورد استفاده برای سوراخ کردن پوست و جواهرات مورد استفاده (حلقه، میله یا بانداژ) حاوی نیکل هستند یا خیر. در غیر این صورت، درماتیت یا سایر واکنش های آلرژیک ممکن است رخ دهد.