بیماری پیرونی یا انحنای آلت تناسلی چیست؟

بیماری پیرونی ، یک انحنای آلت تناسلی در حین نعوظ است که در نتیجه تکثیر بافت فیبری (نوعی بافت همبند که کاملاً قوی و قابل کشش است) است.
بیماری پیرونی تهدید کننده زندگی نیست و تشکیل خوش خیم پلاک های فیبری در آلت تناسلی علت آسیب به اندام است و در نتیجه تحریک مداوم سر و بدنه آلت تناسلی، التهاب رخ می دهد. به همین دلیل، بافت فیبری رشد می کند، تونیکا آلبوژینه با یک بافت جدید جایگزین می شود و بافت های آلت تناسلی دیگر نرم و کشسان نیستند، بلکه سفت و بی حرکت می شوند. گاهی اوقات خود بافت همبند تغییر می کند و در نتیجه آلت تناسلی انحنا پیدا می کند.

با در نظر گرفتن علت بروز آن، بیماری پیرونی به دو شکل اکتسابی و مادرزادی تقسیم می شود. مادرزادی با اختلالات داخل رحمی در طول رشد جنین در رحم ایجاد می شود و نوع اکتسابی به دلیل عدم تعادل یا آسیب هورمونی فرد ایجاد می شود. با پیشرفت بیماری، به دو دسته دردناک (زمانی که درد شدید در حین نعوظ رخ می دهد) و عملکردی (علاوه بر درد، فعالیت جنسی غیرممکن است) تقسیم می شود. تغییر شکل آلت تناسلی نیز نقش بسزایی دارد. این می تواند پشتی باشد، زمانی که اندام به سمت بالا هدایت می شود، شکمی، اگر اندام به سمت پایین باشد، و جانبی، در این صورت آلت تناسلی به طرفین هدایت می شود.

علائم بیماری پیرونی

علامت اصلی انحنای آلت تناسلی در هنگام نعوظ است. در نتیجه، اندازه آلت تناسلی نیز ممکن است تغییر کند. درد هم در حین رابطه جنسی و هم در شرایط عادی ایجاد می شود و توده هایی در اندام احساس می شود. در برخی بیماران میل جنسی به شریک زندگی کاهش می یابد و خود رابطه جنسی کوتاه مدت می شود. اگر فردی متوجه علائمی شد که نشان دهنده بیماری پیرونی است، باید فوراً به پزشک مراجعه کند، زیرا احتمال ناتوانی جنسی وجود دارد.

تشخیص انحنای آلت تناسلی

بیماری پیرونی را می توان به صورت دیداری ارزیابی کرد. گاهی حتی یک عکس هم کافی است. پزشک ، از لمس اندام نیز برای تعیین محل پلاک های فیبری که آلت تناسلی را منحرف می کنند استفاده می کند. شرح حال بیمار گرفته می شود. زیرا مهم است که پزشک بداند بیمار قبلاً چه بیماری هایی و چه تعداد تماس جنسی و هر چند وقت یکبار داشته است و آیا اندام آسیب دیده است یا خیر.
در طول معاینه بصری، پزشک از یک دستگاه خلاء برای ایجاد نعوظ مصنوعی استفاده می کند. بنابراین، می توان شکل و اندازه اندام و میزان تغییر شکل را تعیین کرد و همچنین محل تراکم را در بافت ها یافت.
برای تشخیص دقیق تر بیماری از روش های تحقیق ابزاری استفاده می شود. یکی از آنها کاورنوزوگرافی است دراین روش ساختارهای داخلی آلت تناسلی بررسی می شوند .این آزمایش به شناسایی منبع خونریزی و بررسی طبیعی بودن آن کمک می کند.
همچنین ممکن است پزشک بیمار را برای معاینه سونوگرافی بفرستد. توسط این روش ، گردش خون در داخل اندام در محل فشردگی تعیین می شود و بنابراین، مشخص می شود که آیا با هنجار مطابقت دارد یا خیر. مطالعه در مرحله حاد بیماری موثر است.
MRI نیز استفاده می شود (روش تحقیقاتی که به پزشک امکان می دهد تا آرایش بافت های اندام را در لایه ها ببینید). این روش برای تعیین علت انحنا و شناسایی تصویر کامل بیماری مهم ترین است، زیرا به پزشک امکان می دهد تمام غشاهای اندام و آسیب آنها را در صورت وجود مشاهده کند.

درمان بیماری پیرونی

درمان بیماری پیرونی برای بیماران متفاوت است. اول از همه، بیمار با دارو درمان می شود. این شامل این واقعیت است که مواد مختلفی به اندام وارد می شود. اگر آنها به مقابله با بیماری کمک نکنند، پزشک ، به درمان جراحی متوسل می شود. این روش موثرتر از دارو است، زیرا به این امکان را ایجاد می کند که نه تنها پلاک ها (مهرها) را از بین بروندد، بلکه می تواند انحنای آلت تناسلی را نیز از بین ببرد. این روش شامل قرار دادن چین ها در انتهای مخالف اندام است و بافت بخیه می شود. طول اندام کاهش می یابد، اما از خطر عوارض در طول دوره بیماری جلوگیری می شود. اگر انحنا شدیدتر باشد، تونیکا آلبوژینه آلت تناسلی بریده شده و بافت بخیه می‌شود.
درمان محافظه کارانه نیز امکان پذیر است. این روش شامل استفاده از داروهای خوراکی ، تزریقات موضعی، فیزیوتراپی و درمان با امواج شوک خارجی (قرار دادن بافت در معرض تکانه های پرقدرت) است. داروها مستقیماً به خود پلاک تزریق می شوند. این روش ممکن است خطرناک بلاشد، زیرا یک سوراخ دائمی در تونیکا آلبوژینیا وجود دارد که می تواند منجر به التهاب دیگر یا تشکیل تراکم دیگری شود.

فیزیوتراپی شامل چندین روش است :

مغناطیس درمانی ، جریان های دیادینامیک، لیزر درمانی، الکتروفورز، درمان با امواج شوک. در درمان با امواج شوک، یک سری پالس روی پلاک اعمال می شود. در نتیجه مهر و موم روی آلت تناسلی نرم می شود و خود را صاف می کند. این روش برای درمان زمانی مناسب است که انحنای آلت تناسلی بیش از 45 درجه نباشد.
به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، توصیه می شود سبک زندگی سالم، مبارزه با اضافه وزن ، کنترل فشار خون، احتیاط در زندگی جنسی، جلوگیری از صدمات و آسیب به آلت تناسلی، اختصاص زمان کافی به ورزش و انجام معاینات منظمرعایت شود.

مطلب مرتبط :
– آیا تخلیه روزانه اسپرم برای سلامتی مضر است؟
– علائم ،تشخیص و درمان سرطان بیضه