لارنژیت در کودکان ، یکی از شایع ترین اشکال سارس در کودکان است که با التهاب در غشای مخاطی حنجره مشخص می شود. این بیماری باعث ناراحتی قابل توجهی در کودک می شود، زیرا با آسیب به دستگاه صوتی و اختلال در عملکرد تنفسی همراه است. این بیماری می تواند تنها یا همراه با سایر فرآیندهای التهابی در دستگاه تنفسی فوقانی (به عنوان مثال، نای یا برونشیت) رخ دهد.
لارنژیت در کودکان نیاز به تشخیص و درمان فوری دارد. در غیر این صورت، بیماری می تواند مزمن شده یا عوارض جدی (گاهی تهدید کننده زندگی) ایجاد کند. در برخی موارد، التهاب دیواره های حنجره با هیپرتروفی بافت و باریک شدن مجرای اندام همراه است که می تواند منجر به کمبود اکسیژن یا خفگی شود.
علائم بیماری لارنژیت در کودکان
علائم لارنژیت در کودکان به شکل دوره بستگی دارد. در دوره حاد، کودک علائم زیر را دارد:
– ضعف عمومی بدن
– گلودردی که با بلع تشدید می شود
– تعریق
– افزایش دمای بدن
– سردرد
– تند شدن و سختی تنفس
یکی از علائم مهم لارنژیت در کودکان تغییر در خواص صدا است بطوری که صدا ضعیف یا قطع می شود، سرفه خشک ظاهر می شود که پس از چند روز با یک سرفه خلط دار با ترشح خلط چسبناک جایگزین می شود. شکل حاد لارنژیت معمولاً 5 تا 10 روز طول می کشد.
سیر مزمن این بیماری برای کودکان بزرگتر معمولی تر است و در بیشتر موارد، این بیماری عارضه لارنژیت حاد است که به طور کامل درمان نشده است. تصویر بالینی:
– گرفتگی صدا، بینی، ضعف یا گرفتگی صدا به مدت طولانی.
– گلو درد؛
– ناراحتی در گلو در هنگام بارهای صوتی
– سرفه رفلکس
لارنژیت مزمن به دلیل وجود احتمال زیاد هیپرپلازی غشای مخاطی حنجره خطرناک است که در آن بافت فضای زیر آوازی تغییر می کند و منجر به تنگ شدن لومن اندام می شود. در همان زمان، کودک دچار مشکل تنفسی می شود، تنگی نفس، سرفه حمله ای شدید و احساس کمبود هوا وجود دارد.
علل لارنژیت
وقوع مکرر لارنژیت در کودکان با ویژگی های ساختاری اندام های گوش و حلق و بینی یک ارگانیسم در حال رشد همراه است. نازوفارنکس کودک هنوز به طور کامل تشکیل نشده و بسیار تنگ تر از نازوفارنکس بزرگسالان است، ظاهری قیفی شکل دارد. غشای مخاطی خود کاملاً شل است و مستعد ادم است. در ارتباط با همه اینها، در بیشتر موارد، التهاب حنجره، که مشکل خاصی برای بزرگسالان نیست، برای کودکان خردسال عذابی واقعی است.
دلیل اصلی ایجاد لارنژیت، ورود پاتوژن ها و ویروس ها به حنجره است. به طور معمول، ایمنی بدن می تواند به طور مستقل با میکرو فلور بیماری زا مقابله کند. توسعه این بیماری با کاهش دفاع ایمنی کودک همراه است. این وضعیت می تواند با هیپوترمی، وجود بیماری های همزمان (آنفولانزا، سرخک، ذات الریه، سل و غیره)، گرد و غبار اتاق، سیگار کشیدن و… ایجاد شود. همه اینها به آسیب به غشای مخاطی حنجره و ایجاد التهاب کمک می کند.
لازم به ذکر است که لارنژیت در کودکان نه تنها می تواند منشا ویروسی و باکتریایی داشته باشد بلکه سایر علل آسیب شناسی نیز می توانند آن را ایجاد کنند ، مانند :
– عکس العمل های آلرژیتیک
– آسیب مکانیکی به حنجره (به دلیل سوختگی یا آسیب به دیواره ها)
– ولتاژ بیش از حد دستگاه صوتی
– قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هوای خشک گرد و غبار.
نحوه تشخیص لارنژیت
متخصصان اطفال می توانند در مدت کوتاهی ناراحتی بیمار کوچک و علائم ناخوشایند بیماری را از بین ببرند.
در هنگام ویزیت، متخصص با دقت به شکایات بیمار و والدینش گوش می دهد، علل احتمالی روند التهابی (وجود بیماری های تنفسی، واکنش های آلرژیک و غیره) را شناسایی می کند. سپس پزشک اقدام به معاینه حفره دهان می کند. برای این کار می توان از معاینه بصری کلاسیک حلق یا ابزاری با استفاده از دستگاه مخصوص لارنگوسکوپ استفاده کرد. انتهای این ابزار حاوی یک منبع نور است که به متخصص کمک می کند تا اندام های گوش و حلق و بینی را به طور کامل مطالعه کند، علت علائم را تعیین کند و در صورت لزوم، مواد زیستی را برای تحقیقات آزمایشگاهی بیشتر تجویز کند.
پس از معاینه نازوفارنکس، پزشک برای بررسی های بیشتر جهت تایید تشخیص روش های زیر را تجویز می کند. تشخیص لارنژیت با روش های زیر انجام می شود:
– انجام آزمایشات کلینیکی خون و ادرار به منظور شناسایی وجود یک فرآیند التهابی.
– نمونه گیری از حلق برای تعیین نوع عامل عفونی.
بر اساس نتایج تشخیص، متخصص تشخیص نهایی را انجام می دهد و بهینه ترین درمان را در یک مورد خاص انتخاب می کند.
درمان لارنژیت در کودکان
در درمان لارنژیت در کودکان، متخصصان سعی در از بین بردن علائم ناخوشایند در گلو، تسکین ضعف عمومی، جلوگیری از ایجاد عوارض و عود آن می کنند.
برای بهبودی سریع، تمام توصیه های لازم برای کاهش بار روی اندام صوتی به کودک داده می شود:
– به حنجره استراحت بدهید.
– مایعات گرم فراوان بنوشید.
– غذاهای تند، ترش، داغ یا بسیار نمکی و همچنین نوشیدنی های گازدار که گلو را تحریک می کنند را از رژیم غذایی حذف کنید.
– شرایط بهینه را در اتاق کودکان ایجاد کنید (در خانه باید هوای خنک باشد نه خشک).
اقدامات درمانی زیر به از بین بردن علت ایجاد لارنژیت و علائم آن کمک می کند:
– غرغره کردن با محلول های ضد عفونی کننده
– استفاده از اسپری های ضد عفونی کننده محلی، قرص ها
– استفاده از ضد عفونی کننده های دهان
– تجویز آنتی بیوتیک ها (با علت باکتریایی بیماری)
– تجویز آنتی هیستامین ها (با ماهیت آلرژیک التهاب)
– تجویز داروهای موکولیتیک
– روش های فیزیوتراپی درمان – الکتروفورز با محلول های داروها، UHF و غیره؛
– تجویز تب بر (با افزایش دمای بدن).