آسم برونش ، یک بیماری مزمن است که به دلیل التهاب راه های هوایی و در نتیجه اسپاسم برونش رخ می دهد. این مشکل باعث می شود که دیواره های دستگاه تنفسی منبسط شده و مجرای عروق تنگ شود، به همین دلیل، مخاط زیادی در برونش ها تجمع می یابد که در تنفس طبیعی اختلال ایجاد می کند.
دو نوع آسم وجود دارد که شامل آتوپیک (آلرژی زا) و غیر آتوپیک (غیر حساسیت زا) هستند. نوع آتوپیک به دلیل قرار گرفتن در معرض آلرژن ها مانند موهای حیوانات، گرد و غبار، گرده، عطر و غیره ایجاد می شود.
شکل غیر آتوپیک در حدود 10٪ موارد کمتر رایج است و در صورتی ظاهر می شود که کودک به ویژه به آلرژن های عفونی – باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها، کرم ها، واکسن ها حساس باشد.
آسم به سه شکل ظاهر می شود: خفیف، متوسط و شدید. بسته به شدت (تکرار و شدت حملات)، روش هایی برای توقف بیماری توسط پزشک انتخاب می شود.
علل ایجاد آسم برونش در دوران کودکی چیست؟
غیرممکن است که بتوان به طور واضح مقصر اصلی ایجاد آسم برونش در کودکان را مشخص نمود. عوامل مستعد کننده عبارتند از:
– وراثت (کودکانی که یکی از والدینشان مبتلا به آسم است بیشتر احتمال دارد بیمار شوند).
– بیماری های آلرژیک در اوایل دوران کودکی، از جمله درماتیت آتوپیک
– چاقی
– سیگار کشیدن مادر هنگام بارداری
– بیماری های عفونی مکرر دستگاه تنفسی
– زندگی در شهرهای بزرگ، مناطق آلوده
– شرایط زندگی نامطلوب (قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی خانگی)
در حال حاضر، آلرژی غذایی نیز به عنوان یک عامل مستعد کننده در نظر گرفته می شود. آسم را می توان با استفاده طولانی مدت از غذاهایی که حساسیت بدن را تحریک می کنند (شکلات، ادویه جات ، ترشی جات، مواد افزودنی) در مقابل زمینه وراثت تحریک کرد.
علائم آسم برونش در کودکان
در مرحله اولیه رشد، علائم آسم برونش در کودکان و نوجوانان می تواند مبهم و شبیه سرماخوردگی باشد. با این حال، بعداً تصویر بالینی مشخص تر می شود. این بیماری خود را با علائم زیر نشان می دهد:
– سرفه غیرمولد حمله ای (در پایان حمله، مقدار کمی مخاط سرفه می شود).
– صداهای سوت هنگام دم و بازدم
– تنگی نفس (عمدتاً بازدم دشوار است)
– احساس سفتی در قفسه سینه
در بیماران کوچک مبتلا به آسم، سرفه همراه با خس خس برای مدت طولانی مشاهده می شود. این علامت در طول بازی های فعال، موقعیت های استرس زا (در هنگام گریه، ترس) و در شب تشدید می شود و حملات ، اندکی پس از رفتن کودک به رختخواب رخ می دهد.
پس از سرفه، احساس کمبود هوا وجود دارد، تنفس سریع تر می شود، خس خس سینه ظاهر می شود، حرکات قفسه سینه قابل توجه تر می شود و بازدم برای بیمار دشوار است.
حمله آسم در کودک
حمله شدید آسم در کودکان یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی برای یک کودک با علائم خاص است که نیاز به توجه فوری دارد. در حین تشدید، علائم زیر وجود دارد:
– تنگی نفس شدید و افزایش آن
– افزایش قابل توجه در خس خس سینه
– هیجان و اضطراب کودک
– آبی شدن رنگ لب و ناخن
نحوه تشخیص بیماری
با تشخیص به موقع بیماری و رویکرد صحیح درمان، می توان تعداد حملات را به حداقل رساند و کیفیت زندگی بیمار را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید. یکی از ویژگی های آسم برونش در دوران کودکی امکان درمان کامل آن است. این به دلیل این واقعیت است که بدن کودک به طور مداوم و پویا در حال رشد است. بنابراین، اگر شرایطی ایجاد کنید که تحت آن برونش ها شروع به واکنش طبیعی کنند و سیستم ایمنی بدن به اندازه کافی کار کند، کودک کاملاً از شر بیماری خلاص می شود .
اول از همه، یک متخصص ریه به دقت سابقه پزشکی کودک و سابقه خانوادگی را بررسی می کند، به قلب و ریه ها گوش می دهد و یک ارزیابی کلی از وضعیت سلامتی انجام می دهد. با تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافت شده در ارتباط با نتایج معاینه، پزشک تشخیص داده و درمان بهینه را انتخاب می کند.
روش اصلی برای تشخیص آسم برونش در کودکان آزمایشاتی برای ارزیابی عملکرد تنفس خارجی است. بر اساس نتایج آنها، در مورد درجه انسداد برونش نتیجه گیری می شود. معاینه شامل:
– پیک فلومتری ، اندازه گیری اوج سرعت در هنگام بازدم اجباری
– اسپیروگرافی ، اندازه گیری حجم ریه
– پنوموتاکوگرافی (اندازه گیری سرعت خروج هوا در وسط بازدم
برای شناسایی عوامل تحریک کننده، وضعیت آلرژیک تعیین می شود. شدت بیماری با آزمایش خون و مخاط برونش مشخص می شود. برای ارزیابی میزان انسداد ریه ها ، رادیوگرافی انجام می شود . اگر یک بیمار جوان بیماری های دیگری داشته باشد، می توان مجموعه تشخیصی را افزایش داد.
نحوه درمان آسم دوران کودکی
وظیفه کلیدی در درمان ، کنترل مؤثر بیماری است که به کودک فرصت می دهد تا زندگی کاملی داشته باشد
در درمان آسم برونش در کودکان از رویکرد یکپارچه بر اساس علت و مرحله بیماری، شدت علائم، دفعات حملات، سن کودک و بیماری های همراه استفاده می شود. این برنامه بر اساس حذف عوامل تحریک کننده حمله (آلرژن ها، استرس، فشار بیش از حد و غیره) است. با در نظر گرفتن شکل بیماری، داروهایی تجویز می شود که التهاب نایژه ها را از بین می برد، ترشح و دفع مخاط را عادی می کند و واکنش پذیری برونش ها را کاهش می دهد. به طور جداگانه، وجوهی برای تسکین اضطراری تشنج انتخاب می شود که برونکواسپاسم را تسکین می دهد و تهویه ریه را بازیابی می کند.
درمان هر گونه بیماری (آنفولانزا، سارس، سرماخوردگی و حتی سردرد) در کودک مبتلا به آسم برونش باید تحت نظر پزشک باشد.