سرطان پوست (ملانوم) و چه انواعی دارد؟

بیماری ملانوما ، نوعی سرطان پوست است که می‌تواند به سایر بافت های بدن سرایت کند.

علائم و نشانه های ملانوما

شایع ترین علامت ملانوما ظاهر شدن یک خال جدید یا تغییر در خال های موجود در بدن است.
این بیماری می تواند در هر جایی از بدن اتفاق بیفتد، اما شایع ترین نواحی آسیب دیده در مردان کمر و پاها در زنان است.
ملانوما در مناطقی که از قرار گرفتن در معرض آفتاب محافظت می شوند، مانند باسن و پوست سر، غیر معمول است.
در بیشتر موارد، ملانوم ها شکل نامنظمی دارند و بیش از یک رنگ هستند.خال ها همچنین ممکن است بزرگتر از حد طبیعی باشند و گاهی اوقات می توانند خارش یا خونریزی داشته باشند. به دنبال خالی باشید که به تدریج شکل، اندازه یا رنگ آن تغییر می کند.

انواع ملانوم

1. ملانوم سطحی

ملانوم سطحی شایع ترین نوع ملانوم است. این مورد در افرادی با پوست رنگ پریده و کک و مک دار شایع تر بوده و در افرادی که پوست تیره تر دارند بسیار کمتر دیده می شود.
آنها در ابتدا تمایل به رشد به سمت بیرون دارند تا به سمت پایین، بنابراین مشکلی ایجاد نمی کنند. اما اگر به سمت پایین و در لایه های عمیق تر پوست رشد کنند، می توانند به سایر قسمت های بدن گسترش یابند. اگر خالی دارید که بزرگتر می شود، به خصوص اگر لبه نامنظمی داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

2. ملانوم ندولار

ملانوم ندولار نوعی ملانوم است که سریع‌تر رشد می‌کند و اگر برداشته نشود، می‌تواند به سرعت به لایه‌های عمیق‌تر پوست برسد. ملانوم ندولار معمولاً به صورت یک توده در حال تغییر روی پوست ظاهر می شود که ممکن است به رنگ سیاه تا قرمز باشد. آنها اغلب روی پوستی که قبلاً نرمال بود رشد می کنند و بیشتر روی سر و گردن، سینه یا پشت رشد می کنند. خونریزی یا تراوش یک علامت شایع است.

3. ملانوم لنتیگو بدخیمی

ملانوم لنتیگو بدخیم اغلب افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، به ویژه آنهایی که زمان زیادی را در خارج از منزل سپری کرده اند. آنها به آرامی در طی چندین سال رشد می کنند و در مناطقی که اغلب در معرض نور خورشید هستند، مانند صورت ظاهر می شوند. برای شروع، ملانوم های لنتیگو بدخیم مسطح هستند و به صورت جانبی در لایه های سطحی پوست ایجاد می شوند. آنها شبیه یک کک و مک به نظر می رسند، اما معمولا بزرگتر، تیره تر و بیشتر از یک کک مک معمولی برجسته هستند. آنها می توانند به تدریج بزرگتر شوند و ممکن است تغییر شکل دهند. در مرحله بعد، ممکن است به سمت پایین به لایه های عمیق تر پوست رشد کنند و می توانند توده (ندول) ایجاد کند.

4. ملانوم عدسی آکرال

ملانوم عدسی آکرال نوع نادری از ملانوم است که معمولاً در کف دست ها و کف پا رشد می کند. همچنین گاهی در اطراف ناخن ایجاد می شوند، معمولاً ناخن کوچک یا بزرگ پا. ملانوم عدسی آکرال شایع ترین نوع ملانوم در افراد با پوست تیره است، اما در افراد با هر رنگ پوستی ممکن است رخ دهد.

5. ملانوم آملانوتیک

ملانوم های آملانوتیک کم رنگ بوده یا اصلاً رنگ ندارند، اما ممکن است گاهی صورتی یا قرمز یا دارای لبه های قهوه ای روشن یا خاکستری باشند.

چه دلایلی باعث ایجاد ملانوم می شود؟

ملانوم توسط سلول های پوستی ایجاد می شود که شروع به رشد غیر طبیعی می کنند. تصور می شود قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید باعث بیشتر ملانوم ها می شود. نوع قرار گرفتن در معرض نور خورشید که باعث ملانوم می شود، قرار گرفتن در معرض شدید ناگهانی است. به عنوان مثال، در تعطیلات، که منجر به آفتاب سوختگی می شود .
برخی موارد می توانند شانس ابتلا به ملانوم را افزایش دهند، مانند موارد زیر:
– تعداد زیادی خال یا کک و مک
– پوست سفید که به راحتی می سوزد.
– موهای قرمز یا بلوند
– دارا بودن سابقه خانوادگی ملانوم

نحوه تشخیص

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در خال ها به پزشک مراجعه کنید .
در بیشتر موارد، یک خال مشکوک با جراحی برداشته می‌شود و از نزدیک بررسی می‌شود تا مشخص شود که آیا سرطانی است یا خیر. این کار به عنوان بیوپسی شناخته می شود . بیوپسی معمولاً شامل برداشتن نمونه کوچکی از بافت است. اما در موارد ملانوم معمولاً از ابتدا کل آن حذف می شود. همچنین ممکن است آزمایشی برای بررسی اینکه آیا ملانوم به غدد لنفاوی سرایت کرده است یا خیر انجام شود. این به عنوان بیوپسی گره نگهبان شناخته می شود.

درمان بیماری ملانوم

درمان اصلی ملانوم جراحی است، اگرچه درمان به شرایط بیمار بستگی دارد. اگر ملانوم در مراحل اولیه تشخیص داده شود و درمان شود، جراحی معمولاً موفقیت آمیز است. اگر ملانوم تا مرحله پیشرفته تشخیص داده نشود، درمان عمدتا برای کاهش سرعت گسترش سرطان و کاهش علائم استفاده می شود. این معمولا شامل داروهایی است که تغییرات ژنتیکی خاصی را در ملانوم هدف قرار می دهند، مانند مهارکننده های BRAF یا داروهایی که پاسخ های ایمنی بدن را به ملانوم تقویت می کنند.
احتمال بازگشت ملانوم در صورت درمان شدن آن وجود دارد. اگر سرطان پیشرفته‌تر یا گسترده‌تر باشد، این خطر افزایش می‌یابد.
اگر پزشکان احساس کنند که خطر بازگشت ملانوم وجود دارد، بیمار را تحت نظارت مرتب خود قرار می‌دهند. همچنین به بیمار آموزش داده می شود که چگونه پوست و غدد لنفاوی خود را بررسی کند تا در صورت بازگشت ملانوم به تشخیص آن کمک کند.
منبع